Pedoman Ejaan Jawi Yang disempurnakan (PEJYD)

Sistem tulisan dan ejaan Jawi yang digunakan sekarang ialah sistem yang termuat dalam buku Pedoman Ejaan Jawi yang Disempurnakan yang diterbitkan secara rasmi oleh Dewan Bahasa dan Pustaka pada tahun 1986 (edisi kedua. 1987; edisi ketiga, 1993).  Sistem ini merupakan sistem ejaan Jawi yang digunakan, disempurnakan atau dimantapkan daripada Kedah Ejaan Jawi yang digunakan sebelumnya yang berasaskan Kaedah Ejaan Jawi Za’ba (sebagaimana yang terdapat dalam buku Daftar Ejaan Melayu Jawi-Rumi, 1949). Pedoman Ejaan Jawi yang Disempurnakan (1986) dihasilkan daripada rumusan Konvensyen Tulisan Jawi Peringkat Kebangsaan yang diadakan pada tahun 1984. Hasil Konvensyen tahun 1984 itu telah diselaraskan dan diperkemas dengan maklumat yang diperoleh daripada Konvensyen Tulisan Jawi anjuran Pusat Islam, Jabatan Perdana Menteri, pada tahun 1991 dan Seminar Tulisan Jawi Peringkat Kebangsaan pada tahun 1993. Semua maklumat tersebut disemak dan disahkan oleh Jawatankuasa Teknikal Ejaan Jawi Pusat Islam dan Dewan Bahasa dan Pustaka pada tahun 1993-1994. Pedoman Umum Ejaan Jawi Bahasa Melayu yang termuat dalam buku ini merupakan maklumat terkini tentang sistem ejaan Jawi yang disusun berdasarkan dokumen-dokumen pedoman ejaan Jawi yang telah diterbitkan oleh DBP, dan maklumat-maklumat pedoman ejaan Jawi yang diselaraskan selepas itu, khususnya daripada terbitan-terbitan yang berikut:

1. Pedoman Ejaan Jawi yang Disempurnakan, Dewan Bahasa dan Pustaka, Cetakan Pertama Edisi Ketiga, 1993.
   
2. Daftar Ejaan Rumi-Jawi, Dewan Bahasa dan Pustaka, Cetakan Kedua, 1989.

Tulisan Jawi ditulis (dan dibaca) dari kanan ke kiri (seperti sistem tulisan Bahasa Arab). Sistem tulisan ini tidak mempunyai huruf besar atau huruf kecil seperti tulisan Rumi, tetapi perubahan bentuk huruf akan berlaku bagi beberapa huruf tertentu apabila dirangkaikan dengan huruf yang lain dalam penulisan sesuatu perkataan. Abjad Jawi Bahasa Melayu sekarang mengandungi 37 huruf bentuk tunggal yang tersusun seperti di Jadual 6.2.

Huruf Jawi	Nama	Padanan Rumi
ﺍ	alif	a
ﺏ	ba	b
ﺕ	ta	t
ة	ta marbutah	t/h
ﺙ	sa [tha]	s, (th)
ﺝ	jim	j
ﭺ	ca	c
ﺡ	a],ha [h	),h, (h
ﺥ	kha [khO]	kh
د	dal	d
ﺫ	zal [dhal]	z, (dh)
ﺭ	ra [rO]	r
ﺯ	zai	z
ﺱ	sin	s
ﺵ	syin	sy, (sh)
ﺹ	Od],sad [s	),s, (s
ﺽ	Od],dad [d	),d, (d
ﻁ	O],ta [t	),t, (t
ﻅ	O],za [z	),z, (z
ﻉ	ain [ain]	awal: a, i, u akhir: k, (‘)
ﻍ	ghain	gh
ڠ	nga	ng
ﻑ	fa	f
ﭪ	pa	P
ﻕ	qaf	k, q, (q)
ﻙ	kaf	k
ڬ	ga	g
ﻝ	lam	l
ﻡ	mim	m
ﻥ	nun	n
ﻭ	wau	w, u, o
ۏ	va	v
ﻩ	ha	h
ء	hamzah	awal: gugur akhir: k, (’)
ﻱ	ya	y, i, e taling
ى	ye [ye]	e pepet akhir
ڽ	ny	ny

 Jadual 6.2: Abjad Jawi, Bahasa Melayu

Catatan 1: Huruf di dalam tanda kurung ialah padanan untuk transliterasi huruf Arab kepada huruf Rumi dan padanan untuk mengeja istilah khusus daripada Bahasa Arab.
Catatan 2: Huruf  3 (ta marbutah) disepadankan dengan huruf Rumi h dan t; dan t bagi padanan transliterasi.